Μνημειο για τους ιταλους αιχμαλωτους του ναυαγιου του πλοιου ΟΡΙΑ (12 Φεβρουαριου 1944)
Il naufragio del piroscafo norvegese Oria e degli oltre 4000 militari italiani che vi hanno perso la vita. http://piroscafooria.it/
(fotografie Manolo Cassimatis Aprile 2014)
Την ιστορία της κατάληψης της Κω από τους Γερμανούς εξιστορεί ο πρ. υποστράτηγος Γεώργιος Ανδρουλάκης είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τους χώρους των μαχών και να καταγράψει μαρτυρίες Ελλήνων . Το πρώτο μέρος του βιβλίου εστιαζει στις συνθήκες της ιταλικής κατοχής της Κω. Στη συνέχεια περιγράφονται οι αλλαγές που προκάλεσε η ιταλική συνθηκολόγηση μεταξύ των στρατιωτικών μονάδων. Απο την μια οι φασιστές του Μουσολίνι και απο την άλλη οι υποστηρικτές του στρατηγού Μπαντόλιο. Η διστακτικότητα των τελευταίων σχετικά με την επερχόμενη στρατιωτική δράση των Γερμανών σε συνδιασμό με την σχετική στρατιωτική αδρανεια των Βρεττανών στάθηκε μοιραία.Οι Γερμανοί διαθέτοντας αεροπορική υπεροπλία, κατόρθωσαν με ταυτόχρονη απόβαση των δυνάμεών τους σε τρία διαφορετικά σημεία του νησιού, να αιφνιδιάσουν τους αμυνόμενους και να καταλάβουν το νησί στις 4 και 5 Οκτωβρίου 1943.
Autore: Konstantinos Kogiopoulos
Lingua: Italiano
Revisione e curatela del testo: Giuseppina Dilillo
Stampa: Edizione privata 2013
152 pagine, 97 ill. in b/n, 9 cartine, 12 documenti, F.to 14X22
ISBN: 9789609351188
Nel 1912, durante la guerra italo-turca, gli Italiani occuparono il Dodecaneso. Si metteva fine alla lunga occupazione ottomana di questa regione e si dava il via ad un’altra.
Il Possedimento delle Isole Egee, come venne definito il Dodecaneso a partire dal 1924, presentava delle caratteristiche atipiche rispetto agli altri territori sottoposti alla sovranità italiana. Annessa ma non incorporata al Regno, questa regione non veniva considerata né una colonia né una parte del territorio metropolitano. La sua gestione riguardava in modo esclusivo il Ministero degli Esteri, cui il Governatore civile rispondeva direttamente, mentre gli Egei erano riconosciuti come cittadini italiani, pur non godendo dei diritti politici.
Nel 1943 fu firmato l’armistizio italiano. Le truppe tedesche presenti a Rodi riuscirono facilmente a piegare la resistenza italiana, impadronendosi dell’isola. In seguito occuparono anche le altre isole del Dodecaneso. L’occupazione tedesca di Kos fu segnata da un crimine di guerra simile a quello perpetrato a Cefalonia, anche se di minore entità: l’esecuzione di tutti gli ufficiali italiani catturati, salvo poche eccezioni. L’esecuzione avvenne in località Linopoti dell’isola di Kos.
I Tedeschi rimasero nel Dodecaneso sino al maggio del 1945, ma l’amministrazione politica era stata lasciata agli Italiani fedeli della Repubblica di Salò. A loro seguirono gli Inglesi i quali nel 1947 furono succeduti dai Greci. Nel 1948 le isole furono annesse alla Grecia.
Nel presente libro si riporta la ricostruzione dettagliata dell’esecuzione di Linopoti, tratta dal capitolo corrispondente del libro pubblicato in greco e intitolato «Κως 1912 – 1948. Από την κατοχή στην ενσωμάτωση (Kos, 1912-1948: Dall’occupazione all’annessione)».
Recentemente l’interesse nei riguardi dei fatti di Linopoti si è riacceso grazie all’impegno del Comitato “Caduti di Kos” e dello scrittore Pietro Giovanni Liuzzi. Però, molti degli interrogativi rimangono ancora oggi senza risposte. Il presente libro cerca di trovarne alcune.
INDICE
EXCURSUS STORICO
I.L’OCCUPAZIONE ITALIANA DEL DODECANESO
L’OCCUPAZIONE DEL DODECANESO
LE FASI DELL’OCCUPAZIONE DEL DODECANESO
IL DODECANESO ITALIANO
IMPORTANZA GEOSTRATEGICA DEL DODECANESO
ORGANIZZAZIONE DELLE FORZE ITALIANE NELL’EGEO
L’ARMISTIZIO NELL’EGEO
L’ARMISTIZIO A KOS
II.L’OCCUPAZIONE TEDESCA DI KOS
L’OCCUPAZIONE TEDESCA DI KOS
III.LE ESECUZIONI DI LINOPOTI
LE ESECUZIONI DI LINOPOTI
UFFICIALI ITALIANI DI PRESIDIO A KOS
1) RAPPORTO DEL TENENTE COSIMO TABERINI
2) RAPPORTO DEL TENENTE ENZO AIELLO
3) RAPPORTO DEL CAPPELLANO MILITARE TENENTE
OLIVIERO SPORTOLETTI. ELENCO DEGLI UFFICIALI
PRESENTI A KOS IL 2 OTTOBRE 1943 SECONDO IL
CAPPELLANO MILITARE SPORTOLETTI.
4) RAPPORTI DI DANTE ZUCCHELLI E DI MICHELANGELO
BACHECA
RAPPORTI E TESTIMONIANZE SULLE FUCILAZIONI
1) TESTIMONIANZA DEL CAPPELLANO MILITARE OLIVIERO SPORTOLETTI
2) TESTIMONIANZA DI MICHAEL PAPATHEODORAKIS
3) RAPPORTO DEL TENENTE COSIMO TABERINI
4) RAPPORTO DEL SOTTOTENENTE MEDICO TEODORO AVALLONE
5) TESTIMONIANZA DI GIANNIS ALACHIOTIS
LA SCOPERTA DELLE TOMBE: L’ULTIMO ATTO DEL DRAMMA
IDENTIFICAZIONE DELLE SALME
ALTRE INFORMAZIONI SULLE FUCILAZIONI.
RAPPORTO DEL SACERDOTE MICHELANGELO BACHECA
LA SORTE DEGLI ALTI UFFICIALI ITALIANI DI KOS
FOTOGRAFIE DI M. BACHECA DEGLI SCAVI DELLE FOSSE
INTERROGATIVI E OBLIO
ALCUNE IPOTESI SUL LUOGO DELLE ESECUZIONI
L’ATTEGGIAMENTO DELLO STATO ITALIANO SUL DESTINO DEI DISPERSI
STORIE DI ALCUNI DEI DISPERSI DI LINOPOTI
A) CAPITANO GIOVANNI TERRUGGIA
B) TENENTE FRANCESCO DI GIOVANNI
UFFICIALI NON APPARTENENTI ALLA GUARNIGIONE DI KOS, MA CHE SI TROVAVANO SULL’ISOLA IL 3 OTTOBRE
IV.CRIMINALI DI GUERRA CHE OPERARONO NEL DODECANESO
A. IL GENERALE FRIEDRICH WILHELM MÜLLER
B. CAPITANO CAMILLO NASCA E SOTTOTENENTE PIERO
PIERRAIMOND
V.MEMORIA DELL’OCCUPAZIONE ITALIANA
MEMORIA DELL’OCCUPAZIONE ITALIANA
COSA È RIMASTO DALL’EPOCA DELL’OCCUPAZIONE ITALIANA E DELLA GUERRA
VI.APPENDICE DEI DOCUMENTI
NOTE
INDICE
Due foto della costruzione del campo di concentramento Trikallon
foto dagli archivi del medico prigioniero ANTONIOS Floutzis (ASKI)
I membri dell’Ufficio di prigionieri della Croce Rossa Internazionale nel campo di concentramento di Larissa. Nel centro dell’immagine (con uniformi militari) il comandante italiano del campo.
foto dagli archivi del medico prigioniero ANTONIOS Floutzis (ASKI)
Αρχισαν να καταφθάνουν στην επαναστατημένη Ελλάδα το θέρος του 1821 και συνολικά ήλθαν 137. Οι πιο πολλοί κατάγονταν από την Σαρδηνία και από την Νεάπολη-Σικελία. Στα πεδια των μαχών έπεσαν 42 Ιταλοί πατριώτες ενώ στην μάχη του Πέτα της Άρτας στις 4 Ιουλίου 1822 χάθησαν 18.Επισης πάνω από 20, μετά την απελευθέρωση εντάχθηκαν στην Ελληνική κοινωνία και εμειναν εως το τέλος.
Μικέλε Γκράμσι -Michele Gramsi απο την Νεάπολη.
Υπηρέτησε στο στρατό της ως Λοχαγός Πυροβολικού. Με την έναρξη της Επαναστάσεως, αποβιβάσθηκε την 1η Μαΐου 1821 στην Καλαμάτα με άλλους 9 πυροβολητές, τους οποίους έφερε με έξοδά του και κατατάχθηκε με τον βαθμό του Λοχαγού στο υπό τον Μπαλέστ Τακτικό Σώμα. Ακολούθωςπήρε μέρος στην πολιορκία του Ναβαρίνου από 15 Μαΐου μέχρι 16 Ιουνίου 1821, στις 5 Νοεμβρίου 1821 βρέθηκε στο Ναύπλιο και έλαβε μέρος στην ανεπιτυχή επίθεση για την κατάληψη του Παλαμηδίου, όπου στις 4 Δεκεμβρίου τραυματίσθηκε. Στις 10 Απριλίου πήγε με εντολή του Υπουργείου Πολέμου σε νησιά του Αιγαίου και εκεί στρατολόγησε 282 άνδρες. Εν συνεχεία, ως Τχης έλαβε μέρος στις μάχες που δόθηκαν τον Ιούλιο 1822 κατά της στρατιάς του Δράμαλη στο Άργος, στα Δερβενάκια και στην Κόρινθο, ενώ στις 5 Σεπτεμβρίου 1822, συμμετείχε στην πολιορκία του Ναυπλίου. Στις 8 Δεκεμβρίου 1823 το Εκτελεστικό Σώμα εγγράφως εξέφρασε στον Γκράμσι την ευγνωμοσύνη και τις ευχαριστίες του. Στις 3 Μαΐου 1824 διορίσθηκε προσωρινός φρούραρχος του Νεοκάστρου . Στις 2 Δεκεμβρίου 1825 πήρε μέρος στην δεύτερη πολιορκία της Τριπολιτσάς και συμμετείχε υπό τον Γ. Καραϊσκάκη στις μάχες περί την Ακρόπολη των Αθηνών . Στις 4 Φεβρουαρίου 1826 ονομάσθηκε αρχηγός της πυροβολικής στο στρατόπεδο της Αττικής. Στα χρόνια του Καποδίστρια συνέχισε να προσφέρει τις υπηρεσίες του ενώ η εν Άστρει το 1823 Εθνική Συνέλευση τον «ανέδειξε Συνταγματάρχην». Ο Γκράμσι πέθανε σε ηλικία 86 ετών το1873 στην Ελλάδα
Κόμης/Συνταγματάρχης Σταράμπα -Staraba απο την Σικελία.
Είχε υπηρετήσει στο Στρατό του Ναπολέοντα.Ο Σταράμπα με άλλους τριάντα ξένους προωθήθηκαν στις 12 Νοεμβρίου στο Άργος και στις 3 Δεκεμβρίου έλαβαν μέρος στην άτυχη απόπειρα για την κατάληψη του Παλαμηδίου στο Ναύπλιο.
Αντισυνταγματάρχης Πιέτρο Ταρέλλα -Pietro Tarella από το Τορίνο.
Είχε υπηρετήσει με το βαθμό του Τχου στο Επιτελείο του Αντιβασιλέα της Ιταλίας Ευγενίου Μπωαρναί και εν συνεχεία ως Ανχης στο Στρατό του Πεδεμοντίου.
Αντισυνταγματάρχης Αντρέα Ντάνια -Andrea Dania από την Γενοβα.
Απόμαχος Αξκός των Ναπολεόντειων Πολέμων, πρωην Τχης του 12ου Συν/τος Δραγώνων.
Και οι δύο ανωτέρω αντισυνταγματάρχες Ταρέλλα και Ντάνια θα πέσουν στην μάχη του Πέτα της Άρτας στις 4 Ιουλίου 1822. Ο μεν Ταρέλλα διοικούσε το Τακτικό Σώμα, ενώ ο Ντάνια είχε τεθεί επικεφαλής του ενός εκ των δύο Λόχων των Φιλελλήνων.
Τχης, Γκουμπερνάτι -Gubernati από το Πεδεμόντιο.
Παλαιός Λοχαγός της Ιταλικής φρουράς του Μ. Ναπολέοντα. Ήρθε στην Ελλάδα αμέσως με την έναρξη του Αγώνα και ανέλαβε τα καθήκοντα του Υποδιοικητού του Τακτικού Σώματος υπό τον Μπαλέστ, με τον βαθμό του Τχου. Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς και στην ανεπιτυχή απόπειρα του Παλαμηδιού, όπου τραυματίσθηκε βαριά. Κατά τη μάχη του Πέτα διασώθηκε. Στην συνεχεία πήρε μέρος στην πολιορκία του Ναυπλίου και συνετέλεσε στην εκπόρθηση του Παλαμηδιού στις 30 Νοεμβρίου 1822.
Κόμης Σαντόρρε Σανταρόζα -Santorre Santarosa από το Σαβιλιάνο της Σαβοΐας.
Είχε πρωταγωνιστήσει στην επανάσταση του Πεδεμοντίου το 1821 και είχε χρηματίσει Υπουργός Στρατιωτικών στη βραχύβια επαναστατική κυβέρνηση. Μετά την αποτυχία του κινήματος, καταδικάσθηκε σε θάνατο και αναγκάστηκε να καταφύγει στην Γαλλία και ακολούθως στην Αγγλία. Ο Σανταρόζα με τον επιστήθιο φίλο του Κολένιο τον Δεκέμβριο του 1824 βρίσκονταν στο Ναύπλιο. Λίγο αργότερα, μαζί με τον Κολένιο πήρε μέρος ως απλός στρατιώτες στην εκστρατεία του Γεωργίου Κουντουριώτη κατά του Ιμπραήμ Πασά στην Δυτική Πελοπόννησο την άνοιξη του 1825. Συμμετείχε στην άτυχη μάχη στο Κρεμμύδι στις 7 Απριλίου 1825 και ακολούθως με τον Κολένιο μπήκε στο φρούριο του Νεοκάστρου και εν συνεχεία κατέφυγαν στη Σφακτηρία. Εκεί, στις 8 Μαΐου και αφού αρχικά αποκρούσθηκαν οι επανειλημμένες αποβατικές προσπάθειες των Αιγυπτίων, ο Σανταρόζα πολεμώντας στην πρώτη γραμμή τραυματίσθηκε σοβαρά, αρνήθηκε να παραδοθεί και βρήκε ηρωικό θάνατο. Το πτώμα του αναγνωρίστηκε αργότερα από το φίλο του Κολένιο.
Κολλένιο -Giacinto Collegno απο το Τορίνο.
Υπηρέτησε ως Αξκός αρχικά στο στρατό του βασιλείου της Νεαπόλεως και αργότερα σταυλάρχης του βασιλέα της Σαρδηνίας. Συμμετείχε στους Ναπολεόντειους Πολέμους ως Αξκός Πυροβολικού. Πήρε μέρος ακολούθως στην επανάσταση του Πεδεμοντίου το 1821 Έφθασε με τον Σανταρόζα τον Δεκέμβριο του 1824 στην επαναστατημένη Ελλάδα, στο Ναύπλιο και ακολούθως πήρε μέρος μαζί με τον Σανταρόζα σε όλες τις μάχες . Το 1845 θα εγκατασταθεί στην Ιταλία, όπου θα αναλάβει διάφορα αξιώματα Συνέγραψε ενδιαφέρον βιβλίο υπό τον τίτλο «Ημερολόγιο της Πολιορκίας του Ναυαρίνου, Τορίνο 1857 (Diario dell’ assedio di Navarino, Torino 1857).
Στις 24 Δεκεμβρίου του 1824, αποβιβάζεται στο Μεσολόγγι ο Λόρδος Βύρων με την ακολουθία του, η οποία περιλάμβανε και τους Ιταλούς, Κόμητα Πιέτρο Γκάμπα -Conte Pietro Gamba από τη Ραβέννα ως γραμματέα και υπασπιστή του, καθώς και τον Ιατρό Φραντζέσκο Μπρούνο -Francesco Bruno από την Σαρδηνία.
Ραζιέρι -Rasieri από το Πεδεμόντιο.
Σπούδασε οχυρωματοποιός και νεότατος έφθασε στο Μεσολόγγι στις 11 Μαΐου 1825. Συνεργάσθηκε στην οχύρωση του φρουρίου με τον Έλληνα Μιχαήλ Κοκκίνη, ομως σκοτώθηκε στις 20 Ιουνίου 1825.
Πασκουάλε Τζιακομούτζι -Pasquale Giaccomuzzi από την Σαρδηνία
Παλαίμαχος των Ναπολεόντειων Πολέμων, είχε χρηματίσει υπαξιωματικός πυροβολικού στο Πεδεμόντιο. Ήλθε στην Ελλάδα στις 4 Ιουλίου 1825 και στις 6 Αυγούστου κατατάχθηκε στο Τακτικό Σώμα του Φαβιέρου ως Υπολοχαγός. Εν συνεχεία,υπηρετησε στο Μεσολόγγι απο την 1η Σεπτεμβρίου 1825 μέχρι και την Έξοδο της Φρουράς στις 10 Απριλίου 1826. Την 1η Οκτωβρίου 1827 εγινε σε Λοχαγός. Μετά την απελευθέρωση παρέμεινε στην Ελλάδα και πέθανε στο Ναύπλιο στις 25 Ιανουαρίου 1845.
κόμης Γιούλιο Πόρρο -Julio Porro απο το Μιλάνο, φίλος του Σανταρόζα.
Είχε πάρει μέρος στην αποτυχούσα επανάσταση το 1821. Ήλθε στη Ελλαδα τον Ιανουάριο του 1825 και στις 24 Ιανουαρίου 1826 διορίσθηκε «Γενικός φροντιστής των τακτικών στρατευμάτων». Πριν αναχωρήσει περί τα τέλη του 1828 παρέλαβε έγγραφο πιστοποιήσεως των υπηρεσιών από την Ελληνική Κυβέρνηση.Πέθανε στο Μιλάνο το 1860.
Σχης Βιντσέντζο Πίζα Vincenzo Pisa απο την Ναπολι.
Είχε πολεμήσει το 1800 στη μάχη του Μαρέγκο και είχε πληγωθεί. Αργότερα,το 1821 είχε πάρει ενεργό μέρος στην επανάσταση της πατρίδας του . Ηλθε στην Ελλάδα με άλλους 16 Ιταλούς Φιλέλληνες περί τα τέλη του 1825. Στις 27 Ιανουαρίου 1826 επικεφαλής 93 ξένων εθελοντών, εντάχθηκε στο υπό τον Φαβιέρο Τακτικό Σώμα στο Ναύπλιο. Τον Φεβρουάριο του 1828 διορίσθηκε Πολιτάρχης του Ναυπλίου. Τον Ιούλιο του 1828 η Δημογεροντία του Ναυπλίου τον πολιτογράφησε ως «επαξίως συμπολίτην των». Αρχές Ιανουαρίου 1829, ο Πίζα διορίσθηκε Αρχηγός του Στρατού «κατά την Δυτική Ελλάδα», προαχθείς στον βαθμό του Υποστρατήγου, Εγινε Στρατιωτικός Διοικητής Αθηνών και Πειραιώς. Πέθανε στην Αθήνα στις 16 Ιουλίου 1837. Είχε συγγράψει την «Σύνοψη των αγώνων του Τακτικού Σώματος»
Γκιουζέπε Ραζαρόλλι -Giuseppe Rosarolli, από την Νεάπολη.
Ηταν Στρατηγός Διοικητής Μεραρχίας υπό τον Μυρά κατά την Γαλλική κυριαρχία του βασιλείου της πατρίδας του. Ήλθε στην Ζάκυνθο το 1823
Βιντσέντζο Γκαλλίνα -Vincenzo Gallina από το Πεδεμόντιο.
Γνώστης διαφόρων Συνταγμάτων, συνεργάσθηκε με τον πολιτικό Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο για τη σύνταξη του πρώτου Ελληνικού Καταστατικού Χάρτου του «Νόμου της Επιδαύρου» την 1η Ιανουαρίου 1822. Στον Γκαλλίνα απονεμήθηκε ειδικό παράσημο βραβείο.
Αλερίνο Πάλμα -Conte Alerino Palma δικηγόρος από την Σαρδηνία.
Αρχικά συμμετέσχε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, και εν συνεχεία παρείχε τις υπηρεσίες του στον δικαστικό τομέα. Τον Ιανουάριο 1826 πρότεινε στη Διοίκηση τη σύσταση Συμβουλίου της Επικρατείας. Τον ίδιο χρόνο στην Υδρα, με εκδότη τον Ιταλό Φιλέλληνα Ιωσήφ Κιάππε ο Πάλμα κυκλοφόρησε βιβλίο, που μεταφράσθηκε και στα Ελληνικά υπό τον τίτλο «Κατήχησις πολιτική εις χρήσιν των Ελλήνων», Υδρα 1826. Λίγο αργότερα εξέδωσε στο Λονδίνο το 1826 τα βιβλία «Περίληψη της ναυτικής εκστρατείας του Λόρδου Κόχραν» και «Οι Ελληνικές διεκδικήσεις σε δύο γράμματα» Ο Πάλμα έγινε μέλος του Αρείου Πάγου και πέθανε στην Σύρο το 1851.
Ιωσήφ Κιάππε -Joseph Ciappe.
O Kιάππε ήλθε στις αρχές του 1820 στην Υδρα και εξάσκησε το επάγγελμα του «διδασκάλου διαφόρων διαλέκτων». Με την έναρξη του αγώνα στην Υδρα, στις 18 Απριλίου 1821, ζήτησε να αγωνισθεί και τελικά έλαβε μέρος στις κατά θάλασσαν επιχειρήσεις με το πλοίο «Αγαμέμνων». Από το 1821 εως το1824 ανέλαβε τα καθήκοντα του πρώτου γραμματέα της κοινότητας της Υδρας και κατόπιν ανέλαβε την έκδοση της σημαντικής εφημερίδας «Ο Φίλος του Νόμου». Στις 7 Μαρτίου 1828, ο Κιάππε εγκαταστάθηκε στην Αίγινα, όπου τότε ήταν η έδρα της Κυβερνήσεως, εκδίδοντας την εφημερίδα «Η Ελληνική Μέλισσα».
Τζιοβάννι Μπρούνο -Giovanni Bruno. Ιατρός από το Παλέρμο που αρχικά το 1821 δραστηριοποιήθηκε στην Καλαμάτα, Τρίπολη, Κόρινθο και αργότερα το 1827 διορίσθηκε στο νοσοκομείο του Τακτικού Στρατού στα Μέθανα.
Νικολό Αντζελόττι -Nicolo Angelotti, ιατρός χειρούργος ο οποίος από το 1821 και μέχρι το 1828 προσέφερε τις ιατρικές του υπηρεσίεςς αφιλοκερδώς.
Φρανσουά Μπρούνο -Francois Bruno.Ιατρός από την Σαρδηνία της ακολουθίας του Λόρδου Βύρωνα. Είχε εκδώσει κείμενο με χρήσιμες οδηγίες υγιεινής για τους στρατιώτες
Στα επομενα χρονια έχουμε ξανά Ιταλους φιλέλληνες με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Στρατηγό Ριτσιόττι Γαριβάλδη -δευτερότοκο υιό του Γκιουζέππε Γαριβάλδη– ο οποίος με ενόπλο σώμα, τους γνωστούς ερυθροχιτώνες Γαριβαλδίνους, έλαβε μέρος στον ατυχή Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897 και εν συνεχεία στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο 1912/1913.
Στις 15 Μαρτίου 1944 πραγματοποιήθηκε στην Καλογρέζα ενα μεγάλο μπλόκο, με τη συμμετοχή δυνάμεων της Χωροφυλακής, της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας . Πριν ακόμη ξημερώσει, άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας περικύκλωσαν την περιοχή. Στη συνέχεια συγκέντρωσαν τους άρρενες κάτοικους άνω των 16 ετών σε ένα οικόπεδο. Ανδρες της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας επέλεξαν και στη συνέχεια εκτέλεσαν 22 ατόμα(στην πλειονότητα τους, εργάτες), μεταξύ αυτών και ένα Ιταλό.
(απο το βιβλιο του Βασίλη Γ. Μπαρτζιώτα- Η Εθνική Αντίσταση στην αδούλωτη Αθήνα)
Il 15 marzo 1944 a Kalogreza/ATENE era stato un grande blocco, con la partecipazione delle forze della Gendarmeria, la speciale di sicurezza e la sicurezza battaglioni . Gli uomini della sicurezza speciale ed dai battaglioni di sicurezza dopo aver effettuato la selezione poi aveva eseguito 22 persone( più erano operai), tra cui un italiano.
Il non profit società FOTOGRAFIZONTAS pubblicare alcuni nomi di partigiani di ELAS che sono stati uccisi durante la battaglia di Atene – Dicembre 1944 . 68 anni dopo, che abbiamo finalmente essere raccolti e registrati tutti i nomi di combattenti ELAS che sono stati uccisi. È debito.
Tra i nomi dei morti greci è anche i nomi di due italiani exsoldati che avevano combattuto con suoi compagni partigiani greci.
Agostino, italiano partigiano / combattente.
1o Battaglione.6o compagnia.
Ucciso in Katsipodi(ATENE) il 28/12/1944
(Sappiamo solo il suo nome)
Armando, italiano partigiano / combattente.
1o Battaglione.6o compagnia.
Ucciso in Makrigianni(ATENE) il 10/12/1944
(Sappiamo solo il suo nome)
la storia non cambia
Onore alla Resistenza Nazionale Grecia e Italia
La registrazione è dai libri di Yannis Kyriakides:
ETHNIKOAPELEFTHEROTIKOS AGONAS
LIBRO II 1941-1945 I / 1 battaglione di ELAS di Atene e tuo Archivio, 1985
ETHNIKOAPELEFTHEROTIKOS AGONAS, LIBRO I, New Smyrna-FALIRO
Η πολιτιστική εταιρεία ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ εταιρεια δημοσιεύει μερικά ονόματα νεκρών παρτιζανων του ΕΛΑΣ.
67 χρονια μετά, θεωρούμε ότι πρέπει να συγκεντρωθούν και να καταγραφούν όλα τα ονόματα των μαχητών του ΕΛΑΣ που χάθηκαν κατά την διάρκεια της μάχης της Αθήνας του ΔΕΚΕΜΒΡΗ 1944. Ειναι χρέος.
Aναμεσα στα ονοματα των νεκρων ειναι και τα ονοματα δυο Ιταλοων πρωην στρατιωτων που πολεμησαν με τους συντροφους του Ελληνες παρτιζανους.
Αυγουστίνος, Ιταλός παρτιζανος/μαχητής. 6ος Λόχος.1ο ταγμα.
Σκοτώθηκε στο Κατσιπόδι στις 28-12-1944
(ξερουμε μονο το ονομα του)
Αρμάντο, Ιταλός παρτιζανος/μαχητής.6ος Λόχος.1ο ταγμα
Σκοτώθηκε στου Μακρυγιαννη στις 10-12-1944
(ξερουμε μονο το ονομα του)
Τιμη στην εθνικη αντισταση της Ελλαδας και της Ιταλιας
Η καταγραφή ειναι απο τα βιβλία του Γιάννη Κυριακίδη:
ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ 1941-1945 ΒΙΒΛΙΟ ΙΙ
το Ι /1 Ταγμα του ΕΛΑΣ της Αθήνας και του Αρχείο του, 1985
ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ, ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ-ΦΑΛΗΡΟ,
ιταλος πρωην στρατιωτης, μαχητης του ελληνικου ανταρτικου στρατου ΕΛΑΣ
ΙΤΑΛΟΙ ΦΑΝΤΑΡΟΙ ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ
του Γιώργη Ασούρα
Είναι γνωστό πως όταν ο λαός μας πάλευε κατά των Τούρκων για ν’ αποκτήσει την εθνική του ανεξαρτησία, πολλοί γαριβαλδινοί έσπευσαν να πάρουν μέρος στον αγώνα του και αρκετοί από αυτούς δόσαν και την Ίδια τη ζωή τους για τη λευτεριά και την ανεξαρτησία του λαού μας, παλεύοντας με ηρωισμό στο πλευρό του. Οι υπέροχες αυτές παραδόσεις των Ιταλών πατριωτών – διεθνιστών εκδηλώθηκαν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο όταν ο λαός μας πολεμούσε με το όπλο στο χέρι ενάντια στους φασίστες επιδρομείς του Μουσολίνι και του Χίτλερ, για την κατάκτηση της Λευτεριάς του και την υπεράσπιση της εθνικής του ανεξαρτησίας. Μου έτυχε να γνωρίσω από κοντά τέτοιους νέους Γαριβαλδινούς στον ιταλό – ελληνικό πόλεμο 1940 – 1941, μα ιδιαίτερα στα χρόνια της Εθνικής μας Αντίστασης, όταν ο λαός μας σύσσωμος ξεσηκώθηκε για να διώξει τους ξένους κατακτητές.
Ηταν οι πρώτοι διακόσιοι Ιταλοί, που πιάσαμε τον Νοέμβρη του 1940, χωρίς καμιά αντίσταση στο Σιάστη, κοντά στο χωριό Παρακάλαμο της Ηπείρου. Τους ρωτούσαμε τότε γιατί μας πολεμούσαν. Η απάντηση ήταν: «Εμείς δεν πολεμάμε, είμαστε αδέρφια με τους Ελληνες, δεν θέλουμε πόλεμο, ας όψεται ο Μουσολίνι που μας έστειλε, θα πολεμήσουμε ενάντια στο φασισμό», έλεγαν…
Ετσι ήταν, δεν πολεμούσαν, γιατί βλέπανε ότι ο πόλεμος αυτός ενάντια στην Ελλάδα ήταν άδικος. Ομως είχε επικρατήσει τότε η ιδέα πως οι Ιταλοί γενικά δεν πολεμούνε. Αυτό, φυσικά, δεν ήταν σωστό, όπως έδειξαν τα πράγματα.
Πριν ακόμα από τη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, Ιταλοί φαντάροι άρχισαν να περνούν στις γραμμές του ΕΛΑΣ. Τον Αύγουστο του 1943 τρεις Ιταλοί φαντάροι με τον οπλισμό τους έφυγαν κι αυτοί μαζί μας από την Τρίπολη για το 11 ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Αργότερα με τη συνθηκολόγηση ένα μεγάλο μέρος του ιταλικού στρατού κατοχής στην Πελοπόννησο πήρε το δρόμο για το βουνό. Το ατύχημα, όμως, ήταν πως, έφυγαν άοπλοι, γιατί δεν τους επέτρεπαν να φέρουν οπλισμό ορισμένοι μελανοχίτωνες αξιωματικοί. Και στο 6ο επίσης Σύνταγμα του ΕΛΑΣ ήλθαν 100 άοπλοι Ιταλοί φαντάροι. Η πλειοψηφία τους ζητούσε να τους δώσουμε όπλα να πολεμήσουν μαζί μας ενάντια στους χιτλεροφασίστες. Αυτό, φυσικά, ήταν αδύνατο τότε, γιατί δεν είχαμε διαθέσιμα όπλα. Δόσαμε όπλα μόνο σε πέντε από αυτούς και άλλους πέντε τους είχαμε άοπλους με προοπτική να χτυπήσουμε τους Γερμανούς να πάρουμε όπλα για να οπλιστούν κι αυτοί μαζί με τους δικούς μας, που αρκετοί ήταν άοπλοι ακόμα. Οι υπόλοιποι στάλθηκαν στις οργανώσεις και βοηθούσαν τον κόσμο σε αγροτικές δουλειές. Δώσαμε όπλο στον Τζίμη, στο Τζοβάνι, στον Αντζελο, στον Πιέτρο και στο Βιττόριο, μόνον τα ονόματα τους μου έμειναν στη μνήμη κι αυτά Ίσως όχι όλα σωστά! Ηταν κατενθουσιασμένοι και φιλούσαν τα όπλα τους από τη χαρά τους, τα καθάριζαν και έστηναν το τραγούδι «Αβάντι πόπολο… παντιέρα ρόσα τριομφερά…». Αθελα τότε μου έρχονταν στο νου οι Ιταλοί που πιάσαμε αιχμάλωτους στη Σιάστη, που πέταξαν τα όπλα κάτω και ήρθαν σε μας με τα χέρια ψηλά, αιχμάλωτοι πια. Τώρα ζητούσαν όπλα, τα πήραν και τα φιλούσαν, τα φιλούσαν και ορκίζονταν πως θα τα τιμήσουν. Ηξεραν να ξεχωρίζουν πότε πρέπει να πετάνε το όπλο και πότε πρέπει να το παίρνουν, να το φυλούν και να το χρησιμοποιούν όπως και όπου χρειάζεται.
Σκιτσα του ζωγραφου Δημητρη Μεγαλίδη που απεικονιζουν Ιταλους στρατιωτικους που περασαν στις ανταρτικες μοναδες του ΕΛΑΣ
Δεν υπήρχε μάχη των τμημάτων μας, του 6ου Συντάγματος, του ΕΛΑΣ που να μην παίρνουν μέρος, πολεμώντας σαν λιοντάρια στην πρώτη γραμμή δίπλα στους ελασ’ιτες. Ο Τζίμη τραυματίστηκε δύο φορές, μια στις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών τον Ιούνη 1944 και τη δεύτερη στις επιχειρήσεις του παραλιακού τομέα Κορινθίας ενάντια στις σιδηροδρομικές μεταφορές των χιτλεροφασιστών. Τέλος έπεσε ηρωικά στη μάχη του Αχλαδόκαμπου Αργολίδας, πολεμώντας μαζί με τους ελασίτες ενάντια στους χιτλεροφασίστες και τους ντόπιους συνεργάτες τους, το Σεπτέμβρη του 1944, όταν άρχισαν να αποχωρούν από την Πελοπόννησο κάτω από τα κτυπήματα του ΕΛΑΣ. Τα τελευταία του λόγια πριν πεθάνει ήταν: «στείλτε γράμμα στους παρτιζάνους της Ιταλίας πως κι εγώ πεθαίνω για την Ίδια υπόθεση στην Ελλάδα…». Με σφιγμένη από πόνο καρδιά κηδέψαμε πιο πέρα από το πεδίο της μάχης τον Τζίμη, που έπεσε ηρωικά σαν τους γαριβαλδινούς πατριώτες του πολεμώντας ενάντια στο φασισμό για τη λευτεριά της Πατρίδας μας.
Ο Τζιοβάνι και οι άλλοι συμπατριώτες του που υπηρετούσαν στα τμήματα μας ξεχώριζαν πάντα για τη δράση τους, την παλικαριά τους. Αφοβοι προχωρούσαν στην επίθεση και ρίχνονταν με λύσσα στην έφοδο μαζί με τους ελασίτες ενάντια στους χιτλερο-φασίστες κατακτητές. Πήραν μέρος στη μάχη της Ντούσιας, της Στυμφαλίας και στις μάχες του παραλιακού τομέα Κορινθίας. Πολεμούσαν ενάντια στο φασισμό. Είχαν λόγους να’ πολεμούνε με τέτοιο μίσος. Είκοσι χρόνια φασισμού στην Ιταλία ήξεραν τι κόστισε στον ιταλικό λαό. Να γιατί δεν πολεμούσαν το 1940 ενάντια στο λαό μας, όταν τους έστελνε ο Μουσολίνι να κάνουν έναν «περίπατο στην Αθήνα». Να γιατί μέσα στις ευνοϊκές συνθήκες που δημιουργήθηκαν τότε με τις νίκες των σοβιετικών στρατιών στο Ανατολικό και των συμμάχων στην Αφρική και την ίδια την Ιταλία ,και οδήγησαν στη συνθηκολόγηση της Ιταλίας, άλλοι Ιταλοί φαντάροι πέρασαν αντάρτικο στην πατρίδα τους, άλλοι, που βρέθηκαν σαν στρατός κατοχής στις άλλες χώρες, όπως στην Ελλάδα, πέρασαν στον ΕΛΑΣ, άλλοι άοπλοι και άλλοι οπλισμένοι και συνέχισαν τον αντιφασιστικό τους αγώνα παίρνοντας μέρος στην πάλη που διεξήγαγε ο λαός μας οργανωμένος στο ΕΑΜ.
Μα τέτοια παραδείγματα δεν έχουμε μόνον από το 11 ο και το 6ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Σε όλα τα ελασίτικα Συντάγματα της Πελοποννήσου και της υπόλοιπης Ελλάδας υπήρχαν Ιταλοί, που πολέμησαν με άφθαστο ηρωισμό ενάντια στο χιτλεροφασισμό.
Προπαγανδα στην φασιστικη Ιταλια.
Το φασιστικό καθεστώς στηρίχθηκε πολύ στο ραδιόφωνο και στα μικρού μήκους ντοκυμαντέρ.
Ο ίδιος ο Μουσολίνι συνήθιζε να λέει οτι το σινεμά ηταν η πιό ισχυρή μορφή τέχνης που αναπτυσόταν
στην σύγχρονη εποχή. Ο δε υιός του ο Βιτόριο ηταν αρχισυντάκτης στο ονομαστό κινηματογραφικό περιοδικό IL CINEMA.
Κατά την διάρκεια της κυριαρχιας του το φασιστικό καθεστώς στηριζόμενο στις σχολές κινηματογράφου και στην αναπτυξή του κινηματογράφου που υπήρχε σε όλη την Ιταλία, ίδρυσε το 1935 το Κέντρο πειραματικού κινηματογράφου και το 1937 την CINECITTA ενα απο τα μεγαλύτερα συγκροτήματα παραγωγής ταινιών στον κόσμο.
Αντίστοιχα το παλαιότερο δημόσιο ίδρυμα ινστιτούτο το LUCE αφιερωμένο στην παραγωγή και διανομή τιανιών ενημερωτικού και εκπαιδευτικού περιεχομενου (ιδρυθηκε το 1924) σύντομα έγινε ενα ισχυρό εργαλείο προπαγάνδας του φασιστικού καθεστώτος συμμετέχοντας ενεργά σε παραγωγές ταινιών και ντοκυμαντέρ. Το 1925 με πρωτοβουλία του Μουσολινι το LUCE επανασυστάθηκε ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός και το ιδιο έτος ανελαβε την προώθηση του λαϊκού πολιτισμού παράλληλα με την αποκλειστική γενική εκπαίδευση του πληθυσμού διαμέσου ταινιών που διατίθετο με το ελάχιστο δυνατό κοστολόγιο. Στόχος όλων αυτών η δυνατότητα προώθησης μίας εθνικής πατριωτικής προπαγάνδας.
Το 1927 δημιουργήθηκαν τα GIORNALE LUCE ενα είδος επικαίρων, καταγραφη των δρστηριοτήτων του καθεστώτος με προπαγανδιστικό περιεχόμενο που προβαλλόταν υποχρεωτικά απο όλους τους κινηματογράφους της Ιταλίας πριν την προβολή της προγραμματισμένης ταινιας. Μπορει να θεωρηθεί και ως ο προδρομος των σημερινών δελτίων ειδήσεων.
Το 1928 ιδρυθηκε η EIaR (Εταιρεία Ραδιοφωνικών Ακροάσεων) ο εθνικός φορέας δημιουργίας ραδιοφωνικών προγραμμάτων. Σχεδόν ταυτοχρονα το καθεστως αντιλαμβανομενο οτι οι κατοχοι ραδιοφωνων στην επικρατεια ηταν ελαχιστοι δημιουργησε και ενα δυκτιο εγκαταστασης δεκτων με μεγαλα μεγαφωνα που ετοποθετουντο σε κεντρικα σημεια των πολεων αλλα και σε αλλα κτιρια, επιτυγχανωντας την εμμεση αναπαραγωγη των εκπομπων διαδιδοντας τις σχεδον παντου. Οπως και στον κινηματογραφο ετσι και στο ραδιοφωνο δημιουργηθηκε η giornale radio / ραδιο-εφημερίδα καθως και το Cronache del Regime ενα ειδος καθημερινου χρονικου.
Το καθεστως επισης ελεγχε πληρως και το Ειδησεογραφικό Πρακτορείο Στέφανι/agencia Stefani κατασκευαζοντας εννιοτε και ειδησεις σκοπιποτητας.
Την σημασια των ΜΜΕ για το φασιστικο καθεστως την βλεπουμε ξεκαθαρα το 1933 με τον πληρη ελεγχο διαμορφωσης της κοινης γνωμης απο το καθεστως, οπου όλοι οι φορείς δηλαδή ο Τύπος, ο κινηματογράφος-επίκαιρα, το θέατρο και το ραδιόφωνο ειχαν βρεθεί κατω απο την εποπτεία του υπουργού Τύπου και Προπαγάνδας Γκ. Τσιάνο, γαμπρού του Μουσολινι.
Μανολης Κασιματης/ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
(αποσπασμα και φωτογραφιες παρουσιαστηκαν απο την ιστορικοδημοσιογραφικη εκπομπη Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ που ειχε σαν θεμα τον ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ στην ΝΕΤ στις 27/10/2012)
28 Απριλη 1945 Μιλανο. Υστερα απο συσκεψεις η επιτροπη εθνικης απελευθερωσης της Ιταλιας που ενω στην αρχη ηθελε να παραδωσει τον αιχμαλωντισθεντα Μουσολινι στους συμμαχους κατεληξε στην εκτελεση του.Την πραγματοποιηση της εκτελεσης της διαταγης αναλαβε ο παρτιζανος συνταγματαρχης Βαλεριο. Απο το σπιτι που προσωρινα ειχαν περασει λιγες ωρες κρατουμενοι στο χωριο Μπολτζανιγκο, ο Μουσολινι με την Πετατσι επιβιβαστηκαν μαζι με την συνοδεια παρτιζανων σε αυτοκινητα με κατευθυνση προς Κομο. Εξω απο την Βιλλα Μπελμοντε ο παρτιζανος συνταγματαρχης αφου κατεβασε και τοποθετησε τον Μουσολινι σε εναν τοιχο, του διαβασε την αποφαση καταδικης και εκτελεσε τη διαταγη. Μαζι με τον Ντουτσε επεσε και η συντροφος του. Λιγο αργοτερα εκτελεστηκαν και οι αλλοι 15 ανωτατοι αξιωματικοι του φασιστικου καθεστωτος που ειχαν ταυτοχρονα συλληφθει με τον αρχηγο τους. Ολοι οι σωροι φορτωθηκαν σε ενα φορτηγο και μεταφερθηκαν στην αυλη ενος γκαραζ της πλατειας Λορετσο στο Μιλανο. Κατοπιν αποφαστηκε η διαμποπευση των πτωματων λογω πολιτικοστρατηγικων σκοπιμοτητων. Τα πτωματα κρεμαστηκαν απο τα ποδια σε κοινη θεα .
Η σκηνη αυτη φωτογραφηθηκε οπως και οι σωροι, ενω στην σωρο του Μουσολινι μετεπειτα προσθεθηκε μια φασιστικη ραβδος.
Οι διαφορες σκοπιμοτητες της εκμεταλλευσης του γεγονοτος και οχι μονο, εκανε καποιους να εκτυπωσουν μεχρι και καρτ ποσταλ με φωτογραφιες απο την πλατεια. Η πρακτικη της φωτογραφισης πτωματων απο πλευρας καποιων φωτορεπορτερ και η ποικιλη εκμεταλευση τους συνεχιζεται μεχρι σημερα. M. Κασιματης /ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ
LA PROPAGANDA FASCISTA ITALIANA DURANTE IL VENTENNIO
IL FASCISMO VISTO DAI CINEGIORNALI LUCE
THE ITALIAN FASCIST PROPAGANDA, DURING THE ITALIAN FASCISM.
ALL THE PROPAGANDA NEWSREELS WERE MADE BY THE INSTITUTO «LUCE».
L`INNO FASCISTA GRECA » 4 di Agosto»
A small video from the Wochenschau over the capture from Leros (Operation «Leopard» November 1943),with starting unit Arado AR196,overfly a german convoy against Leros,Ju88,Ju52 and jumping paratroopers from I./FschJgRgt 2 .
WW2GermanNewsreels
WW2 footage. German Wartime Newsreel (Die Deutsche Wochenschau Nr. 692, 08-Dec-1943)
Για το Iταλικο σχολειο της κυψελης.
Aspasia Damiani-Cassimatis
Θυμαμαι ενα μεγαλοπρεπες κτιριο στην οδο Παξων που στεγαζε το δημοτικο σχολειο.
Ηταν και ενα τμημα απο καλογριες που σε συνεργασια με τους δασκαλους να διδασκουνε τους μικρους μαθητες. Εκει πηγαιναν και οι δύο μικρες μου αδελφούλες, τις οποιες καθε πρωι φερναμε περπατοντας απο την οδο Τοσιτσα οπου μεναμε. Οταν μεγαλωσαν βεβαια πηγαιναν μονες τους. Εμεις οι μεγαλυτεροι στις αρχες της κατοχης φοιτουσαμε στην Casa d` Italia στην Πατησιων και πηγαιναμε στο σχολειο της Κυψελης μονο για να κανουμε γυμναστικη γιατι το δικο μας σχολειο δεν ειχε αυλη. Θυμάμαι ποσο εγκαρδια μας καλοδεχοτουσαν οι καλογριες οι οποιες πολλες φορες μας ταίζαν κιολας αφου ηταν κατοχη και τα τροφιμα πολυ λιγα.
Το κτιριο του σχολειου μετα τον πολεμο εγινε νοσοκομειο της Ελληνικης Αεροποριας και το 1977 ξαναεγινε και παλι ελληνικο σχολειο.
Αναποφευκτα εγινε και εκλογικο κεντρο οπου ψηφιζα εκει παντα και μαλιστα το 2007 ψηφισα ταυτοχρονα με τον γιο μου.
Στο ντοκιμαντέρ κάμερα – φωτογραφία έχει κάνει ο Θανάσης Καρλατήρας.
Χαρούλα Σαμπατάκου.
«Vieni o Maggio t’aspettan le genti
ti salutano i liberi cuori
dolce Pasqua dei lavoratori
vieni e splendi alla gloria del sol
Squilli un inno di alate speranze
al gran verde che il frutto matura
a la vasta ideal fioritura
in cui freme il lucente avvenir
Disertate o falangi di schiavi
dai cantieri da l’arse officine
via dai campi su da le marine
tregua tregua all’eterno sudor
Innalziamo le mani incallite
e sian fascio di forze fecondo
noi vogliamo redimere il mondo
dai tiranni de l’ozio e de l’or
Giovinezze dolori ideali
primavere dal fascino arcano
verde maggio del genere umano
date ai petti il coraggio e la fè
Date fiori ai ribelli caduti
collo sguardo rivolto all’aurora
al gagliardo che lotta e lavora
al veggente poeta che muor «
Italiani militari giustiziati dai tedeschi ad Atene(in Kessariani) 1943-44
——–Nominativi identificati deceduti il 22/11/1943 in Grecia————
Soldato GALAZZI LUIGI nato a Malalbergo(BO) il 01/08/1920
Marinaio GOZZINI DANTE nato a Milano il 22/11/1924
Soldato LINDA ROMANO nato a Socchieve (UD) il 29/06/1910
Sottocapo MOSETTI ANGELO nato a Sanogna d`Isonzo(GO) il 17/07/1921
Sottocapo PAGANO SIBANTE nato a Riomaggiore (SP) il 19/07/1921
Cap.Magg.RIVA ENEA nato a Monza (MI) il 27/10/1915
——–Nominativi identificati deceduti il 6/12/1943 in Grecia——-
Capitano BARNABA ERMANNO nato a Buia(UD) il 03/07//1911
Tenente DI STEFANO GIUSEPPE nato a Catania il 12/11/1912
Serg.Magg. SIRI DINO nato Como il 04/02/1917
——–Nominativi identificati deceduti il 3/02/1944 in Grecia——-
Soldato ASSANELLI ANGELO nato a Fara Gera d` Adda(BG) il 17/08/1917
Brigadiere BURO GAETANO nato a Casapulla (CE) il 12/02/1918
Soldato CASATI DOMENICO nato a Lesmo (MI) il 11/02/1921
Soldato DE CICCO ANTONIO nato a Pomigliano d`Arco (NA) il 16/08/1919
Soldato DOLCE MARIANO nato a Polizzi Generosa (PA) il 04/01/1915
Aniere FERRARI PIERTO nato a Roma il 05/02/1922
Soldato GRASSELLI ALFREDO nato a Orzionuovi (BS) il 19/10/1910
Soldato LONGATO LEOPOLDO nato a Masera` di Padova (PD) il 27/04/1919
Soldato PETROLLO ANTONIO nato a a Reggio di Calabria il 06/04/1918
Soldato MILANI PIERTO nato a Roma il 05/12/1920
Soldato TORBI OTTORINO nato a Rieti il 09/08/1912
———–Nominativi identificati deceduti il 8/9/1944 in Grecia————————————– Carlo Vittorio
From: Difeitalia Atene Thursday, May 13,
Egr. Arch. Cav. SARACINI,
le ricerche condotte nell’ambito del Ministero della Difesa hanno permesso di reperire degli elenchi riepilogativi di militari italiani fucilati in Grecia, allegati al presente messaggio. In particolare: * l’elenco dei 6 militari deceduti il 22/11/1943 riporta 3 nominativi di fucilati nel poligono di Atene;
* l’elenco dei 3 militari deceduti il 06/12/1943 specifica che sono stati tutti fucilati nel poligono di Atene;
* l’elenco degli 11 militari deceduti il 03/02/1944 riporta 10 nominativi di fucilati nel poligono di Atene.
Il contenuto dei suddetti elenchi coincide quasi completamente con quanto segnalato nell’istanza al Presidente della Repubblica Italiana. Ritengo quindi che tali elenchi forniscano quasi tutti i nominativi da Lei richiesti.
Sono a Sua disposizione per eventuali chiarimenti.
Cordiali saluti
Col. Roberto Cattaneo
Ambasciata d’Italia ad Atene Addetto per la Difesa
From: Difeitalia Atene (SMD) Thursday, February 25,
Subject: Richiesta d’informazioni
Egr. Arch. Cav. SARACINI,
in merito alla richiesta dei nominativi di 20 italiani fucilati nel Poligono di Kesariani/Atene tra il 29/11/1943 ed il 8/9/1944, ho provveduto ad interpellare per iscritto la Presidenza della Repubblica, cui ho inoltrato una copia della Sua lettera del 19 novembre 2009 e documentazione allegata. Dagli accertamenti effettuati, è emerso che:
* il Commissariato Generale per le Onoranze ai Caduti in Guerra (ONORCADUTI) non dispone d’informazioni sui nominativi in argomento;
* l’Ufficio Storico dello Stato Maggiore dell’Esercito non è in possesso di documenti ufficiali sui fatti da Lei descritti.
Le allego in copia alcune pagine del libro «La resistenza dei militari italiani all’estero – Grecia continentale e Isole dello Jonio» di G. GIRAUDI, edito dal Ministero della Difesa, nelle quali si fa riferimento a fatti e persone (in particolare il Capitano Ermanno BARNABA ed il Sergente Dino SIRI) forse ricondicibili a quanto da Lei descritto.
Sono a Sua disposizione per eventuali chiarimenti.
Cordiali saluti
Col. Roberto Cattaneo
Ambasciata d’Italia ad Atene, Addetto per la Difesa
Documenti storici della seconda guerra mondiale in Grecia
Italiani militari giustiziati dai tedeschi ad Atene (in Kessariani) 1943-44
ricerca Manolis Cassimatis
Riguardano una raccolta di testimonianze e documenti storici della seconda guerra mondiale in Grecia. Parlano di Italiani giustiziati dai tedeschi ad Atene (in Kessariani) negli anni 1943-44.
Eccone il testo:
—————————22/11/1943———————————–
FUCILATI 6 ITALIANI per il sabotaggio, i cui nomi non sono stati comunicati.
—————————-6/12/43—————————————
……Ho l’onore di dire che la mattina del 6/12/43, nonostante
l’esercito. autorita` di occupazione in Germania e al Poligono Nazionale di
Kessariani,sono stati trasportati, *i seguenti quattro GRECI cittadini : 1)
Emmanouil Zervas, …. 2) Kalitsis Gerasimos, ….. 3) Laoudis
Michael…….4 ) Grigoroglou Stavros, ….*
Oltre a questi sono stati FUCILATI anche tre (3) MILITARI ITALIANI, dei quali non erano stati precisati i nomi. (i nomi non sono stati comunicati)
Esatta copia di Atene, 21 maggio 1947 Il Dipartimento di Polizia di Atene
La Sezione Riservata, Il Governatore John Sarantiti
——————————-3/2/44 Protocolo n. 36.——————————
Merchant In Atene, 3 febbraio 1944
La polizia U. ‘Dipartimento Verso Direzione di Policia di Atene…
Eseguibile soldati italiani in Nat. Tiro.
Ho l’onore di annunciare che la mattina di oggi sono stati FUCILATI dai militari delle forze di occupazione tedesca undici (11) SOLDATI ITALIANI al poligono nazionale di Kessariani .(i nomi non sono stati comunicati)
Un poliziotto Esatta copia 21/5/47 Il Dipartimento di Polizia di Atene
La Sezione riservata, Il Governatore John Sarantiti
——————————8/9/44————————————–
FUCILATI 46 patrioti GRECI
tra i quali uno ITALIANO
ed e` l’unico con il nome: Carlo Vittorio
documenti dal libro «Giustiziato sotto occupazione»
prefazione e cura di IOANNAS Tsatsou dalle versioni amici Athens 1976
22/11/1943
Εκτέλεση 6 Ιταλών για σαμποτάζ, τα ονοματα δεν ανακοινωθηκαν
6/12/43
Προς Την Αστυνομικήν Δ/νσιν Αθηνών
(Γραφείον κ. Διευθυντού) ΕΝΤΑΥΘΑ
Έκτέλεσις 4 Ελλήνων πολιτών και 3 Ιταλών.
Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω, ότι την πρωϊαν της 6/12/43 παρά των Στρατ. αρχών κατοχής της Γερμανίας και εις το Εθνικόν Σκοπευτήριον Καισαριανής, εξετελέσθησαν οι κάτωθι τέσσαρες Έλληνες πολίται: 1)Ζέρβας Εμμανουήλ, καταδικασθείς δια κατοχήν εκρηκτικών υλών. 2)Καλίτσης Γεράσιμος, καταδικασθείς επί κατασκοπεία. 3)Λαούδης Μιχαήλ, καταδικασθείς διότι κατείχε και διένειμε κομμουνιστικός προκηρύξεις.4)Γρηγόρογλου Σταύρος, καταδικασθείς διά κατοχήν και διανομήν κομμουνιστικών προκηρύξεων.
Εκτός των ανωτέρω εξετελέσθησαν και τρεις (3) Ιταλοί στρατιωτικοί, των οποίων δεν εδόθησαν τα στοιχεία.
Ακριβές αντίγραφον Αθήναι τη 21 Μαίου 1947 Το Εμπιστευτικόν Τμήμα
Ο Διοικητής Ιωαν. Σαραντιτης
3/2/44
Αριθ. Πρωτ. Εμπ. 36 Εν Αθήναις τη 3 Φεβ/ρίου 1944
Το ΚΑ’ Αστυνομικόν Τμήμα
Προς Την Αστυνομικήν Δ/νσιν Αθηνών
(Τμήμα Εμπιστευτικών) ΕΝΤΑΥΘΑ
Έκτέλεσις Ιταλών στρατιωτικών εις Εθν. Σκοπευτήριον.
Λαμβάνω την τιμήν να αναφέρω, ότι σήμερον την πρωϊαν εξετελέσθησαν υπό των Γερμανικών στρατιωτικών αρχών κατοχής, ένδεκα (11) Ιταλοί στρατιωτικοί εις Εθνικόν σκοπευτήριον Καισαριανής.
Ο Διοικητής
Ι. ΣΑΡΑΝΤΙΤΗΣ Αστυνόμος Α’
Ακριβές Αντίγραφον Αθήναι 21/5/47 Το Αστυνομικόν Τμήμα 8/9/44
Εκτέλεση 46 πατριωτών ανάμεσα τους και ενας Ιταλός, ο μοναδικός που γράφεται με το όνομα του Carlo Bittorio – Καρλο Βιττόριο(ιταλός)
από το βιβλίο «Εκτελεσθέντες επι κατοχής»
προλογος και φροντίδας ΙΩΑΝΝΑΣ ΤΣΑΤΣΟΥ
απο τις Οι εκδοσεις των φιλων Αθηνα 1976
Domenica 1 maggio 2011 il comune di Kessariani nell’ ambito delle iniziative per il 1 Maggio 1944 – 2011, 67 anni di memoria organizza una manifestazione al poligono di tiro di Kessariani, con deposizione di fiori in onore dei 200 patrioti greci uccisi il primo maggio del 1944 e di tutte le vittime dell’esercito di occupazione cadute nel poligono di tiro di Kessariani.
fotografia: Manolis CassimatisPer chi non lo sa, in questo poligono, a fianco dei patrioti greci, sono stati uccisi dai tedeschi nel periodo dal 29 novembre 1943 all’ 8 settembre del 1944 anche 21 italiani antifascisti, i nomi dei quali solo recentemente si sono resi noti.
La commissione degli italiani che si sono adoperati per conoscere e rendere noti i nomi degli antifascisti italiani uccisi, dopo 67 anni, depone pochi fiori in memoria, come tributo d’onore e profondo rispetto.
Onore alla resistenza nazionale greca e italiana.
Per la pace, la giustizia e la democrazia per tutti i popoli.
La storia non si cambia, la memoria e’ viva.
La commissione per la memoria degli italiani uccisi dai nazisti tedeschi:
Claudia Capone
Manolis Cassimatis-Damiani
Aspasia Damiani-Cassimatis
Alexis Kilismanis
Angelo Saracini
Ivan Surina
anche ecco pagina da facebook
http://www.facebook.com/pages/Italiani-militari-giustiziati-dai-tedeschi-ad-Atenin-Kessariani-1943-44/
documenti da maggio 2010https://lastorianoncancella.wordpress.com/2010/05/22/una-delegazion…iodo-1943-1944/
http://atticusrivista.blogspot.com/2010/05/il-grido-di-dante.html https://lastorianoncancella.wordpress.com/2010/06/01/da-giornale-aurora/
https://lastorianoncancella.wordpress.com/2010/05/17/κυριακή-16-μαίου-2010/
Δελτίο Τύπου
Την Κυριακή 1 Μαίου 2011 ο Δήμος Καισαριανής οργανωνει εκδηλωση τιμης και μνημης στο χώρο της Θυσίας.Για όσους δεν το ξέρουν στο σκοπευτήριο Καισαριανής , δίπλα στους Έλληνες πατριώτες, έχουν εκτελεστεί από τους Γερμανούς ναζιστές την περίοδο από 29/11/1943 έως 8/9/1944 και 21 Ιταλοί αντιφασίστες εκ των οποίων τα ονόματα μόλις πρόσφατα ύστερα από τόσα χρόνια έγιναν γνωστά.
Η επιτροπή των Ιταλών που αγωνίστηκε για να γνωστοποιηθούν τα ονόματα των εκτελεσμένων Ιταλών αντιφασιστών, τιμώντας την μνήμη τους μετά 67 χρόνια καταθέτει λίγα λουλούδια σαν ένα μικρό φόρο τιμής και σεβασμού.
Τιμή στην εθνική αντίσταση Ελλήνων και Ιταλών.
Για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και τη δημοκρατία σε όλους τους λαούς.
Η ιστορία δεν αλλάζει, η μνήμη είναι ζωντανή.
Η επιτροπή για την μνήμη των Ιταλών που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς ναζιστές:
Κλάουντια Καπόνε
Μανόλης Κασιμάτης
Ασπασια Νταμιανι-Κασιματη
Αλέξης Κιλισμανής
Άγγελος Σαρατσίνι
ΔΗΜΟΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
1η Μάη 1944 – 2011 – 67 Χρόνια Mνήμης
ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ
30 Απριλίου και 1 Μαΐου 2011
Η θυσία των 200 κομμουνιστών – πατριωτών, την Πρωτομαγιά του ’44 στον Ιερό χώρο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής, αποτελεί γεγονός με παγκόσμια ιστορική και πολιτική διάσταση, αφού είναι η μαζικότερη εκτέλεση παγκοσμίως, την ημέρα της Πρωτομαγιάς. Ο γερμανικός φασισμός, διέπραξε το αποτρόπαιο αυτό έγκλημα της μαζικής δολοφονίας τους, την ημέρα της Πρωτομαγιάς, θέλοντας να πλήξει τη λαϊκή αντίσταση της εργατικής τάξης
Ο Δήμος Καισαριανής θέλοντας να προσδώσει ξεχωριστή σημασία στη θυσία των «200», που αποτελεί το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός της πόλης μας, που σηματοδοτήθηκε από τους αγώνες της εργατικής τάξης, αλλά και όλων των αγωνιστών πατριωτών που εκτελέστηκαν στο χώρο αυτό κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, καθιερώνει τη συγκεκριμένη ημέρα 1η του Μάη, ως μέρα σύμβολο αγώνα για την ελευθερία, μέρα μνήμης και τιμής στο Θυσιαστήριο της Λευτεριάς.
Έχουμε χρέος να διαφυλάξουμε στη μνήμη και στις ψυχές μας το μέγεθος της θυσίας των αγωνιστών της Λευτεριάς .
Ο Δήμαρχος Καισαριανής
Αντώνης Καμπάκας
ΚΥΡΙΑΚΗ 1η ΜΑΗ 2011
10:30 π.μ: Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν με πορεία από την αναθηματική πλάκα «Άρη Βελουχιώτη» (τέρμα οδού Αναξαγόρα και Τσάφου), στο σημείο που ο Θανάσης Κλάρας, ο θρυλικός Άρης Βελουχιώτης, μίλησε για πρώτη φορά για ένοπλο αγώνα σε 12 Καισαριανιώτες, παλιούς του συντρόφους. Η πορεία θα καταλήξει στο χώρο της Θυσίας.Τρισάγιο, ομιλίες, Προσκλητήριο Νεκρών Ηρώων, κατάθεση στεφανιών.
Εν Βόλω σήμερον την 9ην Δεκεμβρίου του 1944 ο υπογεγραμμένος ΄Αγγλος Ταγματάρχης Βάρντ παρέλαβον παρά του στρατοπέδου αιχμαλώτων του 54ου Συντάγματος του Ε.Λ.Α.Σ τους κάτωθι αναγραφομένους αιχμαλώτους και αυτομόλους ανήκοντας και εις τας έναντι αυτών αναγραφομένας Εθνικότητας:
PROTOCOLLO DI RICEVIMENTO Disertore e prigionieri
In Volos oggi il 9 dicembre 1944 Il sottoscritto inglese Maggiore Bard ho ricevuto dal campo di prigionia delle ELAS 54th Costituzione
le seguenti del sottoscritto prigionieri e disertore …
ITALIANOI….
Γ΄ ΙΤΑΛΟΙ ΑΥΤΟΜΟΛΟΙ
1) Ντιμαρτίνο Γκιουζέπε
2) Ντιμπενεντίτης Γκιουζέπε
3) Φλοράν ΄Αλντο
4) Μόνακο Σεβαστιάνο
5) Τάσκα Στέφανο
6) Κουινταβάλε Ντομένικο
7) Τσεράτο Μάριο
8) Ανιέλι Πέτρο
9) Πασερίνι Μάριο
10) Ρετζιόλι Γκιουζέπε
11) Σούμα Λεονάρσο
12) Μπροκάρδο Τσέζαρε
13) Ματρούτση Αντόνιο
14) Σιαμάνο Ρικάρδο
15) Ντούκα Πέτρο
16) Βίτολα Εουτζένιο
17) Ντέλντο Φάουστο
18) Μαρέγκι Ρομέο
19) Λόνγκο Τζοβάνι
20) Κρίκα Τσεντελάου
21) Φερόνι Περικλή
22) Ρομάν Ερνέστο
23) Στόπα Τζίνο
24) Ταμπούρο Εμίλιο
25) Πανόντ Γκιουζέπε
26) Καράφα Γκιουζέπε
27) Γουεράτο Γουερίνο
28) Ζανιμπόνι Πιερίνο
29) Ντινόη Κόζιμο
30) Γιότο Γκιουζέπε
31) Σπαρατσίνο Σαλβατόρ
32) Μόντι Ματθαίο
33) Καμερόνι Βαρθολομαίο
34) Εζινιώτης Αγγελο
35) Βέσπα Γουερίνο
36) Φράντο Αντόνιο
37) Ντονάτι Ανδρέα
38) Ανδρεϊνη Αλβάρο
39) Πασκουαρέλι Αγγελο
40) Καπότς Γκιουζέπε
41) Φερέρο Αυγούστο
42) Φαρίνα ΄Αλτο
43) Φερέτι Αντσέλμο
44) Ντιμάμπρο Νικόλα
45) Ταλέντο Γκιουζέπε
46) Βανσούλι Ρέντζο
47) Κατσέζη ΄Αγγελο
48) Σκαντούρο Μάριο
49) Γαντίνι Ζέφιρο
50) Ενπελετσέρε Στέφανο
51) Μαριέλο Βίτο
Poligono di tiro di Kessariani – Grecia
Giorno 1 maggio 2011 il comune di Kessariani – Grecia – nell’ambito delle iniziative ” 1° Maggio 1944-2011, 67 anni di memoria” ha organizzato una manifestazione al poligono di tiro per ricordare i 200 patrioti greci ucisi il 1° maggio 1944 da parte dell’esercito nazista che occupava la Grecia.
Altresì sono stati ricordati tutti gli altri uccisi nel poligono nel periodo 29 novembre 1943 – 8 settembre 1944.
Tra questi anche 21 italiani antifascisti, militari che dopo l’8 settembre 1943 combatterono con i partigiani greci contro i nazisti.
Nato a Catania il 12 novembre 1912, fucilato dai tedeschi ad Atene il 6 dicembre 1943, insegnante di filosofia, Medaglia d’argento al valor militare alla memoria.
Chiamato alle armi, era addetto, col grado di tenente, al Comando della nostra IX Armata in Grecia. All’annuncio dell’armistizio si trovava ad Atene. Il giovane ufficiale si diede subito alla macchia e si premurò di organizzare un centro clandestino di lotta ai tedeschi. Da questo centro, Di Stefano faceva affluire alle formazioni partigiane greche i nostri militari sbandati, che intendevano combattere contro i nazisti. La sua attività durò soltanto poco tempo: scoperto dalla Gestapo, proprio mentre si apprestava a raggiungere a sua volta i partigiani ellenici, il tenente Di Stefano il 23 settembre 1943 fu arrestato dai nazisti che, dopo averlo rinchiuso nelle carceri Averoff e averlo torturato, lo consegnarono al Tribunale militare di occupazione. Condannato e morte con altri tre patrioti greci e con gli italiani capitano Ermanno Barbara e sergente maggiore Dino Siri, il tenente Giuseppe Di Stefano affrontò stoicamente il plotone di esecuzione al Poligono di Pankrati.
– la scheda di Di Stefano Giuseppe è tratta dal sito nazionale Anpi www.anpi.it
Yπολοχαγός Giuseppe Di Stefano Εκτελεσμενος στο σκοπευτηριο Καισαριανης.
Καλειται στο στρατο , και με το βαθμό του υπολοχαγού υπηρετει με την 9 μεραρχια στην Ελλάδα .
Κατα την διαρκεια της κατοχης ήταν στην Αθήνα οπου και τον βρισκει η ανακοινωση της ανακωχης.
Ο νεαρός αξιωματικός άρχισε γρηγορα και φρόντισε να οργανώσει ενα κεντρο/μια μυστική οργάνωση για την καταπολέμηση των Γερμανών.Από αυτό το κέντρο,ο Di Stefano προωθουσε στις δυναμεις της ελληνικης αντιστασης
στρατιωτικές δυναμεις και υλικο, που προορίζονται για την καταπολέμηση των Ναζί.
Η δραστηριότητά του διήρκεσε μόνο ένα μικρό χρονικό διάστημα καθως ανακαλύφθηκε από την Γκεστάπο,
ακριβώς οταν ο ίδιος ήταν έτοιμος να προσχωρισει με τη σειρά του στους Ελληνες αντάρτες,
Στις 23 Σεπτεμβρίου, 1943 ο Υπολοχαγός Di Stefano συνελήφθη από τους Ναζί, που τον μετεφεραν στις φυλακες Αβέρωφ και αφου τον βασάνισαν, τον παρέδωσαν στο Στρατοδικειο. Καταδικάστηκε σε θάνατο με άλλους τρεις Έλληνες πατριώτες μαζί επισης του ο capitano Ermanno Barbara και ο λοχίας Dino Siri.
Ο υπολοχαγός Giuseppe Di Stefano αντιμετωπισε στωικά το εκτελεστικό απόσπασμα στο σκοπευτηριο Καισαριανης.
pagina del libro greco che si riferisce anche al tenente-Professore universitario di Parma Di Stefano
.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ*
ΛΙΒΥΗ: Ο ήλιος τού Αυγούστου διαποτίζει τα πάντα μ’ ένα εκτυφλωτικό φως· ενσκήπτει στις εφησυχασμένες συνειδήσεις, διαγράφοντας ακόμα και τις φρικαλεότητες από τη μνήμη. Αυτή τη στιγμή, στη Λιβύη τα αεροπλάνα τού ΝΑΤΟ σπέρνουν το θάνατο και την καταστροφή: τις δύο τελευταίες μέρες, σύμφωνα με τις εφημερίδες, έγιναν 40 αεροπορικές επιδρομές, προκειμένου «ν’ ανοίξει ο δρόμος για την προέλαση των ανταρτών».
Στο πλαίσιο των επιθέσεων των τελευταίων τεσσάρων μηνών, πραγματοποιήθηκαν εναντίον χιλίων εξακοσίων τουλάχιστον πολιτικών στόχων τέσσερις χιλιάδες συνολικά βομβαρδισμοί, που προκάλεσαν τον θάνατο περισσοτέρων από 2000 ανθρώπων — ανδρών, γυναικών και παιδιών. Μόνο για τους δύο πρώτους μήνες οι πολεμικές δαπάνες ανήλθαν σε 52 δισ. ευρώ, ενώ για καθένα από τα πέντε πολεμικά πλοία δαπανώνται ημερησίως 350 χιλιάδες ευρώ.
Για την Ιταλία το κόστος ανέρχεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή που τα μέτρα λιτότητας πλήττουν τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τους συνταξιούχους.
Στα δελτία ειδήσεων βλέπουμε τους αντάρτες να πανηγυρίζουν και ακούμε ότι τα ευρωπαϊκά χρηματιστήρια σημειώνουν μεγάλη άνοδο λόγω των πληροφοριών που φθάνουν από τη Λιβύη. Πανηγυρίζουμε για τη νίκη τής βαρβαρότητας. Εκτός από τα ανθρώπινα θύματα, ο πόλεμος δολοφονεί πάντα και την αλήθεια — ένας πόλεμος για το πετρέλαιο και και τον επανασχεδιασμό τού χάρτη της δυτικής επιρροής στη Μέση Ανατολή.
Ο ιμπεριαλισμός σπεύδει σε βοήθεια τού ψυχορραγούντος καπιταλισμού: έχουν περάσει εκατό χρόνια από τότε που ο Τζιολίτι αποφάσισε να εισβάλει στη Λιβύη.
Οι κάτοικοι εξολοθρεύτηκαν με δηλητηριώδη αέρια — επρόκειτο για μια φρικτή γενοκτονία. Αντί να εκφράζουν τον αποτροπιασμό και την αγανάκτησή τους τόσο για τα εγκλήματα τού παρελθόντος όσα και για τα τεκταινόμενα σήμερα στη Λιβύη, τα ΜΜΕ επιδίδονται σε ξεδιάντροπους πανηγυρισμούς.
Όχι στον πόλεμο στη Λιβύη!
Απευθύνουμε τώρα έκκληση για την άμεση κατάπαυση τού πυρός, την ειρηνική επίλυση τής κρίσης και τον σεβασμό τής αυτοδιάθεσης τού λιβυκού λαού.
* Αναδημοσιεύτηκε μεταφρασμένη στα ελληνικά στο waltendegewalt.wordpress.com
l’Italia ha festeggiato il 150esimo anniversario dell’Unità.
Che peccato per l ` anniversario…
Oggi le truppe italiane sono pronte nei confronti un paese straniero con il mandato della NATO e delle Nazioni Unite per il bene della pace.
Quanto velocemente ci dimentichiamo le bombe in Jugoslavia e i soldati che sono morti da uranio.
Quanto velocemente abbiamo dimenticato il dolore della morte.
Fermare la guerra
Foto di mio nonno(non ufficiale…) ex soldato dalla prima guerra montiale
Questa è la copertina del mio riviste fotografiche con titolo fotografando/FOTOGRAFIZONTAS .
Avevo stampato prima di 11 anni di occasioni le bombe contro la Jugoslavia.
Non posso credere quanto tempo è diventato di nuovo aggiornamento.
Il mare del Mediterraneo non è solo nostra
Fermare la guerra. La memoria e` viva. la storia non si cancella
PER LA MEMORIA DEI NOSTRI NONNI
Manolis Kassimatis-Damiani
nipote di un Italiano prigioniero antifasista – figlio di un Greco prigioniero partigiano
membro della commissione per la memoria degli italiani uccisi dai nazisti tedeschi
ex-consigliere comites-grecia
Η Ιταλια γιορτασε την επετειο της ενωσης.
Iταλικες στρατιωτικες δυναμεις ειναι ετοιμες εναντιον ξενης χωρας με εντολες του νατο και του οηε για το καλο της ειρηνης.
Ποσο γρηγορα μπορεσαμε να ξεχασουμε τις βομβες στην Γιουγκοσλαβια και τους στρατιωτες που πεθαναν απο το ουρανιο. Ποσο γρηγορα μπορεσαμε να ξεχασουμε τον πονο του θανατου.
Σταματηστε τον πολεμο.
Αυτο ειναι το εξωφυλλο του φωτογραφικου περιοδικου μου ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΣ. Το ειχα εκτυπωσει πριν 11 χρονια με αφορμη τις μπομπες εναντιον της Γιουγκοσλαβιας. Δεν μπορω να το πιστευω ποσο γρηγορα εγινε ξανα επικαιρο.
Η θαλλασα της Μεσογειου δεν ειναι μονο δικη μας
Σταματηστε τον πολεμο
Και ενω απο το 2005 καποιοι προσπαθουνε να γινει ενα μνημειο στα Καλυβια για το ΟΡΙΑ οι επισημοι Ιταλικη Πρεσβεια, Προξενειο και λοιποι κοιμουνται, ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ.
Αληθεια ο καθε φορα Μεγαλος πρεσβης και οι λοιποι Μεγαλοι επισημοι θα ξοδεψουν πολλα λεφτα για να πανε να ριξουν ενα στεφανι στην θαλασσα στην μνημη των 4200 στρατιωτων και γιαυτο δεν εχουν παει μεχρι τωρα;
Η δεν πηραν επισημη εγκριση απο το υπουργειο; Που ειναι η βοηθεια τους;
Μεγα ευγε σε ολους τους επισημους που με την εγκριση του υπουργειου τιμουν την μνημη μονο σε οσους βρισκονται θαμμενοι στην ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ και στην ΚΩ.
Εκει τελικα μονο ειναι θαμμενοι οι καθαροι ΙΤΑΛΟΙ.
Ολοι οι αλλοι νεκροι ανηκουν στην αλλη Ιταλια;
Κρετινοι και υποκριτες επισημοι
Αισχος
Μανολης Κασιματης-Νταμιανι
μελος της επιτροπης μνημης για τους εκτελεσμενους ιταλους στρατιωτικους στην Καισαριανη
πρωην συμβουλος κομιτες, ενας απο τους αλλους ιταλους
per 150 anni ….
E mentre nel 2005 https://lastorianoncancella.wordpress.com/2011/01/01/monumento-in-kalivia-naufragio-nave-oria/
le persone stanno cercando di diventare un monumento alla capana LA UFFICIALE Ambasciata Italiana, Consolato e gli altri dormono, Dormono.
Il ambasciatore e gli altri grandi ufficiali spendere troppi soldi per andare a gettare una corona in mare in memoria di 4200 soldati e dal modo in cui non hanno fatto finora?
O` non è hanno ricevuto l’approvazione formale da parte del Ministero; ;
Qual è il loro aiuto;
Allora un Grande Bene Complimenti a tutti che l’approvazione ufficiale del Ministero per commemorare solo in
coloro che sono sepolti sull’isola di Cefalonia e l’isola di Kos.
Solo lì sono sepolti per la vera Italia.
Tutti gli altri morti appartengono ad un’altra Italia?
Cretinι e ipocriti UFFICIALΙ
Vergogna
Manolis Kassimatis-Damiani
nipote di un Italiano prigioniero antifasista – figlio di un Greco prigioniero partigiano
membro della commissione per la memoria degli italiani uccisi dai nazisti tedeschi
ex-consigliere comites-grecia
un membro d` altra Ιtalia
Mercoledì 13 luglio alle ore 18,30 presso il Circolo della Stampa di AVELLINO in Corso Vittorio Emanuele II
Presentazione del libro ITINERARIO DELLA MEMORIA
Guida ai luoghi delle stragi dei militari italiani a Cefalonia (settembre 1943)
a cura di Bruna De Paula e Paolo Paoletti (Edizioni Mephite)
pubblicato con il patrocinio della Camera del Lavoro di Avellino e di Alessandria e della Fondazione “Bruno Trentin”
– Saluti: Vincenzo Petruzziello (Segretario Generale CGIL Avellino) e Giuseppe Galasso (Sindaco di Avellino)
– Coordina: Ottavio Lucarelli (Presidente Ordine dei giornalisti della Campania)
– Introduce: Gianni Marino ( Responsabile dell’Archivio Storico della CGIL Avellino)
– Intervengono: Guido D’Agostino (Università “Federico II” di Napoli) e MIChele Gravano (Segretario Generale CGIL Campania)
– Conclude: Guglielmo Epifani (Presidente Fondazione “Bruno Trentin”)
– Partecipano inoltre: Mauro Buzzi (Segretario CGIL Alessandria), Isabella Insolvibile (Ricercatrice universitaria), Mario De Prospo (Ricercatore universitario) e, in videoconferenza da Cefalonia, Bruna De Paula (curatrice del libro e vicepresidente dell’Associazione italo-greca di Cefalonia “Mediterraneo”)
I lavori si concluderanno con la proiezione di un breve filmato, a cura di Marco Delli Gatti e Francesco Spagnoletti, sui festeggiamenti per i 150 anni de L’UNITÀ D’ITALIA organizzati dalla CGIL di Avellino.
Για οσους Ιταλους της Ιταλιας που ζουν στην Ελλαδα και ισως να μην το ξερουν.
(Το εχω ηδη αναφερει στην επιτροπη του συνεδριου)—Μετακινησεις πληθυσμου ειχαμε και απο καποιες μεγαλες ιταλικες παροικιες (προπολεμικες) της Ελλαδας. Μετα τον πολεμο οι Ιταλοι των παροικιων της Πατρας, της Κερκυρας αλλα και ορισμενοι απο Αθηνα και Θεσσαλονικη μετακινηθηκαν εν μεσω πιεσης στην Ιταλια.(δεν αναφερομαι στην Δωδεκανησο εκει ηταν ειδικη περιπτωση)
Η οικογενεια της θειας μου απο την Πατρα μου εχει πει πολλα για την μετακινηση των προς την Ιταλια και εν συνεχεια στην Φλωρεντια
—Επισης μετακινησεις πληθυσμου θεωρουνται και οι χιλιαδες πρωην ιταλοι στρατιωτες αιχμαλωτοι των Γερμανων που με καραβια πηγαιναν σε στρατοπεδα. Πολλοι δεν εφτασαν ποτε και κοιμουνται στο βυθο της θαλασσας
Και για να μην εχετε καποιοι της ιταλικης κοινοτητας ψευδαισθησεις. εννοειται οτι 60 χρονια μετα καμμια μα ΚΑΜΜΙΑ Ιταλικη επισημη αρχη εχει ασχοληθει με το θεμα.Ουτε η Ιταλικη πρεσβεια , ουτε το Ιταλικο προξενειο, ουτε το ΕλληνοΙταλικο επιμηλητηριο ουτε το Ιταλικο Ινστιτουτο – ουτε το Κομιτες της Ελλαδας ουτε οι αλλοι μεγαλοι επισημοι θεωρησαν σωστο να ασχοληθουν. Η σιωπη βοηθαει πολυ, οπως και τα μεγαλα στεφανια, οι μεγαλες γιορτες, τα μεγαλα φαγοποτια που παντα ειναι πιο χρησιμα για οσους παιζουν το παιχνιδι των δημοσιων σχεσεων. Τα λεφτα, οι θεσεις και τα διπλωματα ομως δεν κατασκευαζουν ανθρωπους.Λυπαμαι πολυ για ορισμενους που χρησιμοποιουν την ιστορια οπως τους συμφερει.Προσωπικα στεναχωριεμαι που τοσα χρονια , δεν ειχα την δυνατοτητα να καταφερω πολυ περισσοτερα και στην ιστορια της κοινοτητας μας, εστω και με υπαρχουσα κατασταση.
μανολης κασιματης-damiani
Il congresso riguarda i movimenti di popolazioni in Grecia negli anni `40.
Tali movimenti riguardarono anche membri delle comunità italiane di Patrasso, Corfù, Salonicco e Atene, che in qualche modo,dietro pressione, furono costretti al rientro in Patria dopo la guerra.
Sarebbe opportuno e interessante saperne di più. Manolos ribadisce che nessuno se n` è mai occupato o ne ha mai parlato e, con amarezza, sottolinea che ancora una volta la cultura ufficiale ha preferito passare nel silenzio una pagina amara degli eventi bellici in Grecia negli anni 40 e di ciò che ne seguì.
Forse, con il passare degli anni, l`Italia riscoprirà e farà la pace con questo doloroso recente passato.
PER RICORDARE LA VERITA
Da blod http://comites-grecia.blogspot.com/2010/02/lettera-di-dimissioni-bianca.html Venerdì 12 febbraio 2010
ci sono due lettere di dimissioni. una Lettera di dimissioni, di Bianca Casagrande e un altra Lettera di dimissioni, di Manolis Cassimatis
Ecco il testo di manolis Atene 11/02/2010
Signore e signori consiglieri, con questa mia rassegno le mie dimissioni da Consigliere del COMITES GRECIA. Questa mia decisione, presa dopo lunga riflessione e’ da considerare irrevocabile.
Espongo brevemente la motivazione: Dopo 11 mesi ci sono ancora delle questioni sospese e delle domande che non hanno avuto alcuna risposta. Solo un inaccettabile lungo silenzio da parte di tutti i consiglieri. – Per il Progetto di Legge n. 1360 che istituisce l’Ordine del Tricolore che interessa tutta la comunita’ italiana in Grecia e comunque non puo’ lasciare indiferente IL COMITES questa commedia. NON sono tutti uguali. La memoria e’ viva – La storia non si cancella. – Dopo 66 anni, la mia famiglia DAMIANI, aspetta il riconoscimento dello Stato Italiano. Ma quanto tempo ancora dobbiamo aspettare? Quanto ancora dovremo aspettare perche` queste persone siano riconosciute ufficialmente diffensori della liberta di stampa? Quanto tempo dovremo aspettare per calmare le anime di tutti i patrioti italiani in Grecia ? – Per i militari italiani giustiziati dai tedeschi ad Atene(in Kessariani) 1943-44. Si tratta di una raccolta di testimonianze e documenti storici della seconda guerra mondiale in Grecia. Perche` i nomi dei nostri eroi devono essere noti. Perche` tutti abbiamo un padre e una madre che ci aspettano. Perche` non ci dovrebbe essere distinzione tra eroi ufficiali e non ufficiali. Perche` la memoria (e le cerimonie) dovrebbero essere dedicate a tutti, sia noti che sconosciuti. – in tutto in mondo c e` un GIORNO DEL RICORDO – E’ inquietante constatare che non c’e’ stato un sostegno per la continuazione della mostra sulla ricerca e la collezione di documenti su «la storia degli italiani in Grecia» – E’ inquietante per me come italiano di terza generazione, constatare che fino ad oggi non si sono organizzate lezioni di lingua, storia e cultura italiana, con un costo simbolico, per tanti anziani connazionali. – Cosa offre oggi lo stato italiano per tutti gli emirganti italiani di seconda e di terza generazione, che sono nati all’ estero? – Sono preoccupato come cittadino e come tipografo per il tentativo da parte di alcuni di abolire la liberta di stampa e d’ informazione, in Italia e in Grecia. – Sono preoccupato come blogher e come cogestore del blog del comites-grecia per il decreto Alfano e la frase «obbligo di rettifica». – l’organizzazione per la conservazione della memoria dei caduti di Cefalonia e il relativo museo, e’ in difficolta. Non bastano le grandi parole da parte delle autorita’. C’e’ bisogno di sostegno reale. – Mi domando se il comites e’ un organismo indipendente al servizio di tutti i cittadini, oppure un ente ausiliario al servizio di altre istituzioni pubbliche. – E’ inquietante il fatto che alcuni articoli della legge sul comites siano di ambigua interpretazione. – Per Alcuni Incontri Ufficiali viene coinvolta una esigua parte della comunita’ …. mi sembra che ci sia una Comunita` Ufficiale Italiana in Grecia ed un` altra comunita` «non ufficiale» . (come fosse un «altra Italia….») Ci sono incontri ufficiali dove il Comites-Grecia era assente. Perche` non ci sono inviti ufficiali diretti non alla persona ma al Comites-Grecia e in tempo? – Come funziona il COASIT? Dove sono tutte le relative informazioni? Come fa, ad esempio un cittadino italiano a presentare una domanda di assistenza al Coasit? – Perche` non abbiamo fatto nulla per i giovani italiani in grecia, una apposita commissione per esempio? – Perche` non si organizzano delle iniziative per: l’ 8 settembre 1943, 28 ottobre 1940, 25 aprile del 1945. – Perche` dopo 11 mesi il comites-grecia non ha ancora fatto delle assemblee aperte ad Atene e alla periferia? – Perche alcune domande da parte di cittadini italiani verso il Comites ancora non hanno avuto una risposta ? ps. 1. Il giornale (magazine) dovrebbe essere aperto a tutti. Tutti i consiglieri possono inviare postare i loro articoli e senza alcuna censura. Che ci sia un sommario degli articoli tradotto in lingua greca. Soprattutto nel primo numero , tutti i consiglieri dovrebbero scrivere on curriculum personale e due parole sui loro punti di vista, idee, proposte e progetti per la nostra comunita. E ‘altresi importante e necessario che ci sia una buona colaborazione alla Commissione, ma anche tra i coordinatori del sito web, il blog e il giornale. Il Consiglio dovrebbe essere a conoscenza degli articoli. ps. 2. La legge prevede in modo analitico le dimmissioni di un consigliere. La ex/vicepresidente ha presentato le sue dimmissioni gia` dal 4 Decembre 2009 e su guesto fatto c’ e` il verbale. Non possiamo cambiare il verbale: e` una cosa illegale. Vi informo che la precedente maggioranza del Consiglio avevano votato dopo la lettera di dimissioni, e avevano accettato le dimissioni del Vicepresidente. 6 Consiglieri hanno deciso di si. Si =accettano le dimissioni della vicepresidente. 3 Consiglieri si sono astenuti (o avevano detto che sono presente.) anche quasi immediatamente, nel blog di Comites-Grecia ci sono gia 5 lettere-opinioni(positive e negative) per il fatto di dimissioni. Al blog comites tutti possono leggere e capire. Ci sono anche articoli relativi sul giornale EUREKA, AISE, politicamentecorretto e altre. Ma dopo nella riunione di gennaio la maggioranza dei consgilieri ha deciso: Non accetano le dimissioni del vicepresidente. Ma non e` una cosa strana? Io trovo in minoranza, e io non posso essere d` accordo per la pratica di maggioranza, per me fanno un grande sbaglio legale. la maggioranza di un Consiglio non puo il primo mese di accettare le dimissioni di un consigliere e il mese prossimo di nuovo, decidere di non accettarla. Per me, c’e un fattibilita inaccettabile. E un fatto diverso, le dimissioni di un consigliere con le sue ragioni e il fatto della mancanza partecipazione e la decadenza dalla carica. Anche gia` dal mese Gennaio devi essere pressente il consigliere sr G. Muzzilo e infine gia` dobbiamo scegliere nuovo/a vicepresidente. Cari, Dopo 11 mesi Il modo di funzionamento del COMITES-GRECIA , che reputo inaccettabile, deve finire adesso. Manolis Cassimatis-Damiani consigliere-Creatore di blog comites grecia nipote di un Italiano prigioniero antifasista – figlio di un Greco prigioniero partigiano la mia attivita` su temi sociali, politici, storici e culturali, per il progresso della comunita italiana e in tutto il mondo, continua sesto comites.
anche al fine della mia lettera ce` il testo:
Ripetto ancora una volta, la decisione delle mie dimissioni e` chiara e anche la mia decisione e` irrevocabile.
anche ecco la foto di una copia 
e poi ecco una sorpresa.
in Giovedi 19 Maggio 2011 alla mia casa e` arivatta una lettera ufficiale dal Ambasciata italiana in grecia che scrive:
…il sig Emmanouil Cassimatis venga dichiarato decaduto dall` incarico di consigliere del Comites Grecia , a far data 18 giugno 2010….
ma credo che siguramente ce` un sbaglio, sono sicuro, sono sicuro 
da http://www.stopwar.altervista.org
Ci risiamo.
L’Italia – che a parole ripudia la guerra – si è lanciata in una nuova aggressione militare, al fianco di Francia, Gran Bretagna e Stati Uniti; la quinta in vent’anni, la terza nel giro di un decennio.
I motivi? Per questa, come per altre guerre, sono chiari e precisi: la rapina di risorse energetiche e materie prime – di gas e petrolio – e gli affari delle grandi aziende e della grande finanza. L’attacco alla Libia di Gheddafi, fino a ieri “nostro miglior alleato”, rappresenta anche la possibilità di gestire un territorio-chiave, di addomesticare tutte le rivolte che stanno agitando il Nord Africa e il mondo arabo, di controllare un pezzo di mondo che si è risvegliato e cerca da sé la sua libertà.
Questo attacco ha già causato già centinaia di morti fra i libici, e tanti ancora ce ne saranno non appena l’uranio impoverito, utilizzato in questa come in tutte le altra guerre degli ultimi anni, comincerà a mostrare i suoi terribili effetti.
Come al solito, la prima vittima di ogni attacco militare è la verità:
per nascondere l’orrore della guerra e giustificare l’uso della forza abbiamo assistito alle più vecchie e trite retoriche: da un ritrovato e sfacciato spirito colonialista, alla retorica dell’ “interesse nazionale”, al ritornello della “guerra umanitaria” e, come sempre, si cerca di neutralizzare l’impatto emotivo di una nuova guerra, di farla sparire.
Giusto otto anni fa, contro analoghe menzogne, eravamo in milioni a scendere in piazza.
Oggi il silenzio di parti del movimento e della sinistra istituzionale, che si nasconde dietro alla “foglia di fico” dell’ONU, è assordante, mentre a spingere per l’intervento ci sono in prima fila il PD ed il Presidente Napolitano…
È giunto il momento di dire la nostra, mentre riscrivono la storia del Mediterraneo attraverso le bombe, la violazione dei diritti dei migranti e la continua militarizzazione del nostro e del loro territorio.
È giunto il momento di affermare che non esistono interessi “nazionali”, ma solo gli interessi degli sfruttati e dei dominati di tutto il mondo contro quelli dei dominanti e dei regimi di tutto il mondo.
È giunto il momento di proclamare che i popoli, e lo hanno manifestato con vigore in questi mesi proprio i tunisini e gli egiziani in rivolta, o si liberano da soli o non si liberano affatto.
Tutto questo lo vogliamo dire forte e chiaro proprio a Napoli, dove è appena passato il comando dell’operazione ora a guida NATO, sabato 16 aprile.
Una manifestazione che, schierandosi a fianco del popolo libico e di tutte le popolazioni in rivolta dell’area, chieda:
• La fine immediata dei bombardamenti e dell’aggressione militare.
• La fine di ogni ingerenza straniera, compresa l’ipotesi di embargo e di sequestro dei beni libici non meno criminale dell’aggressione militare.
• Il diritto d’asilo per tutti i profughi e i migranti in fuga.
• Il taglio delle spese militari e l’utilizzo di fondi e mezzi per le vere priorità sociali di un’Italia in crisi: casa, lavoro, servizi sociali, reddito garantito, provvedimenti a difesa del territorio e dell’ambiente.
Εδώ είμαστε και πάλι.
Η Ιταλία – που στα λόγια απορρίπτει τον πόλεμο – εγκαινίασε μια νέα στρατιωτική επίθεση, μαζί με τη Γαλλία, τη Βρετανία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, την πέμπτη μέσα σε είκοσι χρόνια, την τρίτη μέσα σε μια δεκαετία.
Γιατί; Γι ‘αυτό, όπως και σε άλλους πολέμους, είναι σαφης και ακριβης:
Την ληστεία των ενεργειακών πόρων και των πρώτων υλών – πετρέλαιο και φυσικό αέριο – και την επιχείρηση των μεγάλων επιχειρήσεων .
Η επίθεση κατά του Καντάφι της Λιβύης, που μέχρι χθες ηταν «ο καλύτερος σύμμαχος», δινει την δυνατότητα να εχουν προσβαση για να ελεγξουν τις ταραχες της Βόρειας Αφρικής και του αραβικου κόσμου που ξυπνά και προσπαθεί για την ελευθερία του.Αυτή η επίθεση έχει ήδη προκαλέσει εκατοντάδες νεκρούς, μεταξύ των Λίβυων, και θα υπάρξουν πολλοί περισσότεροι μόλις το απεμπλουτισμένο ουράνιο που χρησιμοποιείται στους βορβαδισμους, όπως και σε όλους τους άλλους πολέμους κατά τα τελευταία χρόνια, θα αρχίσει να εμφανιζει τις τρομερές επιπτώσεις του.
Ως συνήθως, το πρώτο θύμα της οποιασδήποτε στρατιωτικής επέμβασης είναι η αλήθεια.
Για να κρύψουν τη φρίκη του πολέμου και να δικαιολογησουν τη χρήση βίας εκτος της κοινότυπου ρητορικής
ένα νεο παράτολμο πνεύμα της αποικιοκρατίας αναδυθηκε: η ρητορική του «εθνικου συμφέροντος», η χορωδία του «ανθρωπιστικού πολέμου» .Μόλις πριν από οκτώ χρόνια, για ανάλογα ψέματα, ήμασταν σε εκατομμύρια στους δρόμους. Σήμερα, τα «καθως πρεπει» κομματα και η θεσμική αριστερά κρύβονται πίσω από το «φύλλο συκής» του ΟΗΕ.Η σιωπή του κινήματος είναι εκκωφαντική, …
Είναι καιρός να πούμε οχι στο να ξαναγραφτεί η ιστορία της Μεσογείου μέσα από τις βόμβες, οχι την παραβίαση των δικαιωμάτων των μεταναστών οχι τη συνεχιζόμενη στρατιωτικοποίηση της επικράτειας.
Τώρα είναι η ώρα να πούμε ότι δεν υπάρχουν «εθνικά» συμφέροντα, αλλά μόνο τα συμφέροντα των εκμεταλλευόμενων και πρεπει να κυριάρχησουν σε όλο τον κόσμο εναντίον αυτών των κυρίαρχων καθεστώτων.
Είναι καιρός να διακηρύξουμε ότι οι λαοί που έντονα εκδηλώνονται επανάστατικα κατά τους τελευταίους μήνες Τυνήσιοι και Αιγύπτιοι ή κερδιζουν από μόνοι τους ή οχι.
Όλα αυτά θέλουμε να πούμε δυνατά και καθαρά στη Νάπολη, στην συγκεντρωση εναντια στο ΝΑΤΟ το , Σάββατο, 16 Απριλίου.Μια εκδήλωση που συμπαραστεκεται στον λαό της Λιβύης και σε ολους τους ανθρώπους της εξέγερσης.
Ζητουμε:
• Την άμεση παύση των βομβαρδισμών και της στρατιωτικής επίθεσης.
• Το τέλος της κάθε ξένης επέμβασης, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής του εμπάργκο και της δέσμευσης των περιουσιακών στοιχείων της Λιβύης που δεν είναι λιγότερο απο μια εγκληματική στρατιωτική επίθεση.
• Το δικαίωμα στο άσυλο για όλους τους πρόσφυγες και τους μετανάστες που προσπαθούν να ξεφύγουν.
• Η μείωση των στρατιωτικών δαπανών και τη χρήση των κεφαλαίων και περιουσιακών στοιχείων στις πραγματικές προτεραιότητες της Ιταλίας σε περιοδο κοινωνικής κρίσης: σπίτι, την εργασία, τις κοινωνικές υπηρεσίες, στο εγγυημένο εισοδήμα, μέτρα για την προστασια του εδάφους και του περιβάλλοντος.
fotografie: manolis cassimatis
ψαχνοντας την ιστορια ελλαδας και ιταλιας / ricercando la storia d'Italia e della Grecia 